۱۰
مرداد
۹۲
همین اواخر بود که واسیلی ایوانچوک شطرنج ابداعی اش را پیشنهاد داد. همزمان دو نکته کاملاً بی ربط در ذهنم تداعی شد: اولی تنوع بازیهای کارتی است که با تکیه بر شانس از کفر ابلیس هم معروفترند و دومی مشهورترین زبان اختراعی بشر[1] که با تمام انسجام منطقی و تلاشهای پیرامونش همچنان در انزواست. اما در باب روش جدید ... تخمین میزان پذیرش همپایگی وزیر و شاه، بوسه ملکه! و قصه هایی از این دست کار دشواری است چرا که در کوتاه مدت فکر کردن به چنین ایده ای یعنی سوزاندن قسمت بزرگی از ادبیات فنی شطرنج. با این همه از عامل انگیزشی چنین ابداعاتی (نظیر سه امتیازی شدن پیروزیها، 3 نفره، مات شاه حتی سیامین، خودکشی و...) نباید چشم پوشی کرد. پیشرفت در مقوله کمیت ها...
