من از خدا که تو را آفرید، ممنونم

من از خدا که تو را آفرید، ممنونم

از آنکه روح به جسمت دمید، ممنونم

از آنکه مثل بت کوچکی تراشت داد

از آنکه طرح تنت را کشید ممنونم

تو راه میروی اندام شهر می لرزد

من از تمام درختان بید ممنونم

در این غروب، در این روزهای تنهایی

از اینکه عشق به دادم رسید، ممنونم

من از کسی که عزیز مرا به چاه انداخت

و آنکه آمد و او را خرید، ممنونم

من از نگاه پریشان آن زلیخایی

که خواب پیرهنم را درید، ممنونم

چقدر خوب و قشنگی! چقدر زیبایی!

من از خدا که تو را آفرید، ممنونم

فرامرز عرب عامری