شطرنج و مشاهیر

در حدود هشت قرن پیش ، سعدی که جامعه شناسی واقع بین بود، تفریح و آسایش و آرامش را برای ادامه دادن به کارهای جدی و خستگی آور لازم و ضروری می شمارد و خطاب به دانش آموزان و دانشجویان دوران خود می گفت :

زمانی درس علم و بحث و تنزیل     که باشد نفس انسان را کمالی   
 زمانی شعر و شطرنج و حکایت      که  خاطر را بود دفع ملالی         
  خدای است آنکه ذات بی مثالش      نگردد هرگز از حالی به حالی       

شاید هیچ رشته ای از ورزش را نتوان سراغ گرفت، که همچون شطرنج برجستگان جامعه را به خود جذب کرده باشد.  شطرنج را اغلب محققان تکامل یافته‏‏‎ ی بازیهائی می دانند که در مشرق زمین وجود داشته است . تاریخی که برای پیدایش شطرنج امروزی قائل می شوند، "1400"سال پیش است. نخستین سند مکتوب در این باره را "کارنامک" یا "کارنامه اردشیر بابک" می دانند که در آن اردشیر به داشتن مهارتهائی در بازیهای با توپ ، سوارکاری ، شکار و شطرنج معرفی شده است. (لازم به تذکر است که شطرنج پس از آنکه به اروپا رفت در سده های میانه با تغییراتی که در حرکت بعضی مهره ها به وجود آمد به شکل امروزین در آمده است). پس اردشیر بابکان را می توان اولین چهره ی شناخته شده در شطرنج دانست.