هوش مصنوعی و شطرنج
در عصری که دانش هوش مصنوعی (Artificial Intelligence) رشد خیره کننده ای یافته است ، ممکن است این تصور شکل بگیرد که این فناوری دانش بیگانه ای مربوط به دنیای خارج باشد اما واقعیت بدیهی این است که هوش مصنوعی امروز به بخش کاربردی از زندگی بشر تبدیل شده است .
مفهوم هوش مصنوعی برای نخستین بار در سال 1956 و با ساخت رایانه هایی پا به عرصه حیات گذاشت که می توانستند مسایل جبری را حل کرده و قضایای عقلانی را اثبات کنند . از آن زمان تا به اکنون مفهوم هوش مصنوعی با پوست اندازی کلی ، پا به عرصه حیاتی از زندگی بشری گذاشته است.
با این حال همزمان با رشد خیره کننده فناوری های روز جهان این سوال مطرح می شود : در صورتیکه رایانه ها هوشمندتر از انسان ها شوند چه اتفاقی روی خواهد داد !؟
پروفسور "هوگو گریس" استاد برجسته فیزیک نظری و علوم رایانه در مدرسه نرم افزاری بین المللی دانشگاه ووهان می گوید : قابلیت های احساسی و هوشمندانه هر آنچه که باشند ، بشر موجودی است که مداربندی های مغزی مختص به خود را دارد . اگر بخواهیم احساسات خود را به ماشین های آینده منتقل کنیم ، در آن صورت تنها مجبور خواهیم بود که مداربندی درخوری را ارائه کنیم .
Tamogatchis و Giga Pets که مربوط به دهه 90 میلادی بودند نمونه های بارزی از هوش مصنوعی هستند . هوش مصنوعی امروزه در محاسبات ، ردیابی های GPS سیستم های امنیت خانه و بانک ها به کار گرفته می شود . در همین خصوص نیز برآورد شده است بالغ بر 700 هزار روبات یا به عبارتی هوش های مصنوعی برای اهداف صنعتی در سراسر جهان مشغول به خدمت رسانی باشند .
در سال 1997 ، گری کاسپاروف روس ، سلطان بی رقیب شطرنج جهان مهارت های خود را برای آزمودن در برابر ماشین ساخته شده از سوی تیم مهندسان IBM به کار گرفت . این ماشین که از سوی سازندگانش لقب "آبی عمیق" (Deep Blue) گرفته بود ، کاسپاروف را تنها پس از 19 حرکت بازی مات کرد .
به گزارش ولدیت ، گرچه کاسپاروف مغلوب رایانه شد ، اما "آبی عمیق" هوش مصنوعی بود که اساسا از سوی تیمی از مهندسان و متخصان و دربازه زمانی 7 ساله ای طراحی و ساخته شده بود . هارد درایوهای این ماشین هوشمند بالغ بر 200 میلیون حرکت ممکن را تنها در یک ثانیه مورد بررسی قرار می داد ، فرآیندی که هیچ انسانی نمی تواند در مدت یک سال هم آن را انجام دهد !!!
به عقیده برخی دانشمندان نظیر "امرسون" از انستیتو هوش مصنوعی عملا هیچ محدودیتی برای قرار دادن حجم فوق العاده اطلاعاتی در یک رایانه وجود ندارد و از این رو چنین امکانی شاید هموار کننده راه پر پیچ و خم تولید هوش های مصنوعی هوشمندتر در آینده باشد .