از طلای ارمنکو تا طلای رضازاده

از طلای ارمنکو تا طلای رضازاده

سپهر سالور
 

 

شنبه 9 آبان 83 - سالن کازینو، کالویا، مایورکا

مراسم توزیع جوایز تیم های برتر المپیاد سی و ششم شطرنج تمام شده و فاتحان مدال در حال پایین آمدن از جایگاه هستند. اوکراینی ها سر از پا نمی شناسند. آنها از سال 92 به این سو اولین تیمی هستند که روسیه را پشت سر خود می بینند. امروز روز جشن ملی اوکراینی ها است.

آن سوی سالن در طبقه بالا و در جایگاه تماشاچیان فرناندو 10 ساله کنار هم مدرسه ای های خود روی صندلی نشسته و مراسم اختتامیه المپیاد را دنبال می کند. شاگردان مدرسه والدانو بارسلون این فرصت استثنایی را پیدا کرده اند تا در مراسم اختتامیه پرشکوه ترین رویداد شطرنج جهان شرکت کنند. گوینده سالن برنامه بعدی را اعلام می کند: "معرفی بازیکنان برتر میزهای شش گانه". فرناندو رو به آنتونیو   می کند و درحالی که هیجان و شادمانی در چهره اش موج می زند، می پرسد: "فکر می کنی مدال طلای میز یک به کی می رسه؟ من حاضرم شرط ببندم آناند طلا می گیره. اون شایسته ترین بازیکن المپیاده. من عاشق بازیهاش هستم. فکر نمی کردم یه روز از نزدیک بتونم ببینمش." آنتونیو که در کنار مربی تیم نشسته و سعی می کند برتری خودش را در زمینه اطلاعات شطرنج نیز به رخ همشاگردی کوچک تر خود بکشد، با لحنی ناشی از غرور و اطمینان می گوید: "اشتباه نکن. مگه ندیدی اوکراین جام قهرمانی رو گرفت. ایوانچوک روی میز یک اونها 13 تا بازی کرد و 9.5 امتیاز اورد. هند با آناند فقط تونست ششم بشه. ولی ایوانچوک عامل اصلی قهرمانی اوکراین بود. اون امسال فوق العاده بازی کرد. حتی موروزویچ و رجبوف رو برد. مسلمه که مدال طلا رو به اون می دن." صدای گوینده سالن گفتگوی دو هم مدرسه ای را قطع می کند: "برنده مدال طلای میز یک - یوگنی ارمنکو از فلسطین." "فلسطین؟!! آنتونیو فلسطین دیگه کجاست؟" آنتونیو در حالی که سعی می کند ناراحتی خود را از پیش بینی اشتباهش پشت چهره بهت زده خود پنهان کند، بهترین راه یعنی سکوت را برمی گزیند. اما حس کنجکاوی فرناندو آرام نمی گیرد. او دست به سوی کوله پشتی خود می برد و بولتن دور آخر مسابقات را که هنگام ورود به سالن بین حاضران توزیع شده بود باز می کند، صفحه ای که مربوط به رده بندی نهایی تیم ها بود پیدا می کند و یک نگاه آن می اندازد. آنتونیو هم در این لحظه به او می پیوندد. آن دو 50 تیم اول را که نامشان در صفحه نخست درج شده مرور می کنند. برای با دوم، سوم و حتی چهارم. اما نامی از فلسطین به چشمشان نمی خورد.

ارمنکو آرام آرام از پله ها بالا می رود و روی سکو مدال خود را از دست شهردار مایورکا دریافت می کند. چهره او هیچ شباهتی به سوپر استارهای دنیای شطرنج ندارد. فرناندو وآنتونیو، حتی مربی آنها الکساندر نیز اولین بار است که ارمنکو را می بینند.

فرناندو درحالی که انتظار داشت شطرنجباز محبوبش آناند را روی سکو ببیند و از نرسیدن به آرزویش غمگین است، زیر لب می گوید: "این دیگه کیه؟" آنتونیو هم که دیگر اثری از غرور در چهره اش دیده نمی شود رو به مربی شان می کند و می پرسد: "میان این همه ستاره روی میز یک، ایوانچوک، موروزویچ، آناند، شیروف، آدامز، ... چرا مدال طلا به این بازیکن ناشناس رسید؟" الکساندر که تا اینجا گفتگوی دو شاگرد خود را پنهانی دنبال می کرد و ترجیح داده بود تا وقتی از او سوالی نپرسند، سکوت کند، به زبان اسپانیایی اما با لحجه روسی پاسخ می دهد: "مدال های میزها در مسابقات تیمی شطرنج مثل المپیادهای جهانی، یک جایزه سمبلیکه و به بازیکنی داده می شه که روی میز خودش بیشترین درصد امتیاز رو کسب کرده باشه. این جایزه هیچ ربطی به قدرت بازی و عملکرد شطرنجبازانی که تو اون مسابقه شرکت کردند نداره. بیشتر وقتها جایزه میزها به بازیکنایی از تیم های نسبتاً ضعیف  می رسه که نسبت به هم- تیمی های خودشون قدری قوی تر باشند. به خاطر نتایج ضعیف دیگر بازیکن ها، تیم خوب نتیجه  نمی گیره ودائم باید پایین جدول مسابقه بده. طبیعتاً بازیکن قوی تر تیم هم باید با حریفان ضعیف روبرو بشه. اون می تونه امتیازات بیشتری کسب کنه و این شانس رو داره که آخر سر روی میز خودش بیشترین درصد امتیازها رو به دست اورده باشه." الکساند که اطلاعات کاملی از دنیای شطرنج دارد، ادامه می دهد: "فلسطین یه کشور کوچیک اشغال شده تو آسیاست و سطح شطرنج پایینی داره. ارمنکو هم یک استاد بزرگ متوسط بلغاری است که چند وقته برای مربی گری به فطسطین رفته و حاضر شده با پذیرفتن تابعیت دوم، برای این کشور تو المپیاد بازی هم بکنه. ریتینگ هم تیمی های ارمنکو 400 – 500 تا پایین تر از اونه. فلسطین تو طول مسابقات همیشه انتهای جدول با تیم های ضعیف بازی می کرد. ارمنکو به راحتی حریفان خود رو می برد. اون تو خیلی از بازیها تنها کسی بود که برای تیمش امتیاز اورد."

فرناندو و آنتونیو در حالی که هنوز متعجب به نظر می رسند به فکر فرو می روند.