۱۱
مرداد
۹۲
این‌گونه که شروع شده بود/ پیداست/ که برنده‌ای نخواهد داشت/ در هر کدام از این خانه‌ها که باشی با مهره‌ای کیش می‌شوی/ و تنها با مرگ بازیگر است/ که به پایان صفحه می‌رسیم/ من/ آخرین پیاده‌ی جهان بودم/ فقط می‌خواستم:/ بعد از عبور از خانه هفت/ به اسبی تبدیل شوم تا برای رویاهایتان/ لباس مناسب بیاورد/ یا به فیلی متفکر/ تا دیگر/ یاد هندوستان نکنید فقط می‌خواستم/ بعد از عبور از قرن هفت/ به قلعه‌ای قدیمی دربیایم/ که پناهگاه کبوتران نیمه راه است/ یا وزیری ساده شوم/ که با بلیت اتوبوس و صف نان/ آشنایی کامل دارد/ فقط می‌خواستم:
/... دیگر دیر شده است/ در هر کدام از این خانه‌ها که باشی/ تفاوتی نخواهد داشت/ حالا شما را/ با مخترع این بازی و/ صفحه‌ی رنج/ تنها می‌گذارم/- کیش/ و/ مات!
صادق کریمی
